Futbol, dünyanın en popüler sporlarından biri diyebiliriz. Spordan da öte, aslında bir tutku ve bu tutku, hemen hemen her kültüre yayılmış durumda. Sınırlı bir coğrafyada değil dünyanın her ülkesinde oynanan bir oyun olmakla birlikte muhtemelen bunun en büyük sebebi de futbol oynamak için tek ihtiyacınızın bir adet seken top olması da olabilir.
Günümüzde futbol o kadar büyük bir endüstri ki, tüm spor endüstrisinin neredeyse yarısı kadar finansal büyüklüğe sahip ve aynı zamanda hem profesyonel hem de amatör düzeyde gelir elde edilebilen nadir sporlardan. Bu yüzden de profesyonel futbolcular artık kendilerini her açıdan geliştirmek zorundalar.
Geçmişte teknik anlamda yetenekli bir futbolcunun, fiziksel açıdan üst noktada olması gerekmezdi veya teknik açıdan eksik bir futbolcu açığını fiziksel üstünlük ile kapatırdı. Bugünlerde ise modern futbolun bir gereksinimi olarak sporcular hem teknik hem de fiziksel açıdan hazır olmak zorundalar. Bu faktörlerin yanı sıra taktik bilgisi ve psikolojik faktörler de bir oyuncunun hangi seviyede top oynayacağını belirliyor.
Peki üst düzey bir futbolcuda hangi fiziksel özellikler olmak zorundadır? Vücut yağ oranı, esneklik, aerobik ve anaerobik kapasite ve dikey sıçrama gibi çoğu spor için önemli olan testlerde yüksek sonuç alan futbolcuların hangi fiziksel kapasiteleri ön plana çıkarlarsa daha başarılı olabilirler dersiniz? [1]
Futbol oynanış itibariyle yüksek tempolu ve aralıklıdır. Bir başka deyişle ağırlıklı olarak yürüyen veya jog atan futbolcular aralıklı olarak da olsa kısa deparlar atarlar. Bu doğasıyla futbol, hem oksijenli hem de oksijensiz kapasiteyi zorlar.
Oksijenli (aerobik) kapasitemizi geliştirmek için uzun süreli (30 dakikadan fazla) ve orta tempolu koşu çalışması yapılmalıdır. Vücudumuzdaki kaslar bu tarz antrenmanlarla oksijen kullanımını optimize ederek daha verimli hale getirirler ve bir sonraki antrenmanda aynı mesafe ve tempo, biraz daha rahat bir şekilde koşulabilir.
Oksijensiz kapasite ise vücudun 1 ile 10 saniye arası sarf ettiği süredeki eforunu ilgilendirir. Yüksek şiddetli aralıklı antrenman (HIIT) prensibiyle tam eforlu bir 10–15 saniye, 1 dakikadan fazla dinleme süresiyle eşleştirilerek belirli tekrarlar halinde uygulanır.
Futbolda bir oyuncu, 90 dakikalık bir maçta 8 ile 15 km arası koşar. Bekler ve orta saha oyuncuları pozisyonları itibariyle diğer mevki oyuncularından daha fazla mesafe kat ederler. Bunun yanı sıra pozisyon fark etmeksizin, bir futbolcu kendini bu tempolu oyunun gerekliliklerine hazır hale getirebilmelidir.
Toparlanma süresinin büyük önem taşıdığı futbolda artık oksijen kapasitesi (VO2max) ve laktat birikimi gibi değerler sıklıkla ölçülüyor. Sporun bir bilim haline geldiği bu devirde sporcuların kendi vücutlarını tanıması ve bireye göre optimize edilmiş antrenman programlarıyla çalışmaları sadece futbolcular için değil, tüm sporcular için bir şart.
